Ken je deze uitdrukking: van achteren lyceum, van voren museum? Hij wordt wel gebezigd voor vrouwen die zich voor hun jaren hip en cool kleden, en de allernieuwste modetrends volgen, no matter what. Van achteren zien ze eruit als een jong blaadje; als ze zich omdraaien verraden de rimpels in het gezicht de leeftijd. En dat kan wel eens grote contrasten en soms ook wat hilariteit – gepast of ongepast – opleveren.
Dat brengt ons op de volgende vraag: moet je het ‘lyceum-museum’ vermijden? Moet je voorbij aan nieuwe en inspirerende modetrends alleen omdat je een bepaalde leeftijd hebt bereikt? Of heb je als vrouw het recht om je te kleden zoals je wilt, ongeacht je leeftijd?
Mijn eigen moeder die heel stijlvol en modebewust is (ik heb mijn passie voor de mode van haar) vindt dat je rekening moet houden met je leeftijd. Ze bedoelt daarmee niet dat je bepaalde regels moet volgens zoals ‘Boven de 40 geen minirok meer’, maar eerder dat je je kleding moet gebruiken om zwakke punten te verdoezelen en sterke punten te benadrukken (en naar mate de jaren vorderen, nemen die zwakke punten natuurlijk toe).
Wat je nog wel of niet kunt dragen, hangt dus niet van de modetrends van het moment af, en ook niet van je leeftijd, maar helemaal van jouw persoon en figuur af. Mijn moeder bijvoorbeeld heeft mooie, slanke benen en rokjes tot net op de knie staan haar daarom fantastisch, maar ze draagt wel altijd iets met lange mouwen omdat ze dat op haar leeftijd chiquer vindt. Het gaat dus eigenlijk niet zozeer om leeftijd maar om de vraag: ‘Waar word ik mooier van?‘.
Maar er zijn ook vrouwen die absoluut helemaal lak hebben aan alle conventies en die aantrekken waar ze zin in hebben. Een voorbeeld daarvan is internationale stijlicoon Anna Dello Russo (1962). Van achteren ziet Anna eruit als een jonge blom met lange, wapperende haren en een slank, afgetraind figuurtje (al zal de oplettende waarnemer de rimpels rond de ellebogen niet ontgaan), maar van voren ziet ze er wel degelijk als een 50-plusser uit.
Maar dat kan Anna niet schelen. Ze draagt minijurkjes, minirokjes en doorzichtige jurken waar menig tiener een probleem mee zou hebben. Tijdens de Fashion Weeks is Anna op haar best en de streetstyle fotografen smullen ervan.
Ik vind het altijd enig om Anna te fotograferen. Ze heeft een zekere klasse en is een opvallende verschijning. Zelf zou ik mij, zeker op die leeftijd, niet zo uitdossen, maar dat zegt niets. Ik denk dat zowel mijn moeder als Anna een punt hebben. Het is belangrijk dat je draagt waar je je goed bij voelt. Hoe je je kleedt, is iets wat alleen jou zelf aangaat. Wat anderen ervan denken, doet er niet toe.
En dus bewonder ik zowel mijn moeder om haar gratie en stijl waar ze overigens regelmatig op straat door vreemden voor wordt gecomplimenteerd (ik heb het zelf meegemaakt) als Anna die dan wel alle aandacht krijgt maar ook een heleboel genadeloze kritiek…
