De modewereld is de afgelopen jaren enorm veranderd. Het concept ‘fashion model’ is aan het verwateren. Social it-girls en bloggers worden steeds vaker uitgekozen om een brand te vertegenwoordigen.
Tot voor een paar jaar geleden zou het ondenkbaar zijn geweest om meisjes als Gigi Hadid of Kendall Jenner die in het geheel niet aan de klassieke criteria van fashion model voldoen op de catwalks of covers van tijdschriften te zien.
Het fenomeen intrigeert ons (en ondergetekende als ex-model in het bijzonder :-)). We vroegen ons af hoe de ‘klassieke’ modellenbureaus ertegenover staan. In dat kader interviewden we tijdens de Fashion Week in Milaan Andrea Autieri van The Lab Models, modellenbureau in Milaan. Andrea Autieri kwam met een heel interessante – en wij voegen eraan toe: deprimerende – kijk op de huidige ontwikkelingen.
Als we op het afgesproken uur het modellenbureau binnenkomen om Andrea te ontmoeten, valt ons oog direct op de Vogue die op de koffietafel ligt. Op de cover prijkt Gigi Hadid. Daarmee hebben we gelijk discussiestof voor het interview.
Andrea, beschouw jij Gigi Hadid als fashion model?
Tja, wat te denken van deze vrouwen die we de laatste jaren zijn gaan zien…? Ik denk wel dat je ze als modellen moet beschouwen. Dat geldt in ieder geval voor Gigi Hadid die haar eerste grote modellenopdracht, de reclamecampagne van Guess by Marciano, op 5-jarige leeftijd binnensleept. Ze was blond, mooi, een schitterend meisje. Daarna heeft ze haar interesses verlegd…
Het avontuur van de social media heeft de reclamewereld veranderd
Modeontwerpers gebruiken nieuwe vehikels om hun product te promoten. Het kost bakken met geld om een advertentiepagina in de tijdschriften te kopen. En het kost je niets om tegen een model te zeggen: ‘Ik stuur je een jurk, maak een selfie en tag ons modehuis op je pagina met 1,5 miljoen followers…‘ Op dit moment bereik je met één foto en een te verwaarlozen budget 1,5 miljoen mensen.
Zo zag de IT-girl het licht. Gigi Hadid heeft ongetwijfeld miljoenen followers op instagram. Hetzelfde geldt voor de Kardashians, ik noem ze in blok. Zij verwierven bekendheid in een Amerikaans televisieprogramma, ook dankzij de moeder die de carrière van de dochters managet, ze is een ongelooflijk goede manager…
Maar heb ik het met mijn eigen moeder over Gigi Hadid of de Kardashians, dan weet ze niet wie het zijn, want mijn moeder heeft geen internet of instagram. Spreek je er met een 12-jarig meisje over, dan droomt ze ervan om zoals de Kardashians te worden. Dit soort dynastieën hebben in Amerika altijd goed gefunctioneerd. Denk aan de Kennedy’s, de Clintons, de Rockefellers…
Hetzelfde gebeurt nu in de mode met de Kardashians, de Hadids… behalve Gigi hebben we ook Bella. En nu komt ook broer Hadid om de hoek kijken. Als ik het goed heb, is de moeder bovendien testimonial van een cosmetisch product.
Het zwaartepunt in de modewereld ligt op dit moment in de USA
De beste fotografen – niet alleen Amerikanen maar uit de hele wereld – wonen in New York, de beste ontwerpers vind je in New York, de meest invloedrijke casting directors wonen in New York. New York dicteert de regels en andere belangrijke markten als Milaan, Parijs en Londen hebben de neiging die te volgen. Parijs minder dan de andere twee, want Parijs is altijd een uitzonderlijk op de regel geweest, maar Milaan zeker.
Heeft dit ook consequenties voor de modellen in Milaan?
Jazeker, alles begint tijdens de modeweken. Dat is het topmoment voor de modellen. Het moment waarop ze de meeste zichtbaarheid kunnen krijgen. De casting directors in New York kiezen de modellen voor de fashion shows in New York en dan begint de moderonde.
De modellen die in New York hebben geshowd, blijven natuurlijk niet in New York maar volgen de modeweken die daarop volgen: Londen, Milaan en Parijs. De casting director in New York zet de trend en heeft de neiging om dat kringetje van modellen dat hij of zij in New York heeft gevormd ook te bevestigen voor de modeshows in de andere modesteden.
Zo komt het dat Milaan de neiging heeft om de besluiten die in New York zijn genomen op te volgen. Het is daardoor heel moeilijk geworden om een ‘new face’ (nieuw model) in Milaan te lanceren. Dat was vijftien, twintig jaar geleden wel anders toen de Italiaanse modehuizen het belangrijkst waren en in Italië showden. Als een model voor Versace showde, dan was dat haar vertrekpunt. Alle modellen wilden in Milaan showen.
Heeft ze in New York geshowd? is een veel gehoorde vraag
Nu lijkt het of Milaan minder macht heeft, iets wat niet juist is, en ook niet waar, maar het blijft een feit dat Milaan zich min of meer gedwongen ziet om de keuzes vanuit New York te ondergaan. Je kunt als bureau een ‘show package’ van dertig interessante modellen samenstellen, maar als de casting director vraagt: ‘Heeft ze in New York geshowd?‘ En jij zegt nee… dan heeft zo’n model minder appeal voor een modeontwerper.
Met dank aan Andrea Autieri van http://www.thelabmodels.com/, modellenbureau in Milaan
