Thank God It’s Friday! Tijd voor Esthers column!
Heb je ooit gehoord van de luistersteen? Of de talking-stick?
Aan de hand van een steen of stok doe je je verhaal. Niemand mag interrumperen of reageren. Zolang jij de steen of stok in handen hebt, is het woord aan jou.
Nou, ik kreeg het nogal aan de stok met die stick… Want luisteren is naar mijn mening niet enkel een kwestie van aanhoren, maar een actieve bezigheid. Van meedenken tot aanmoedigen met een bevestiging, begrip of een vraag, hetgeen er bovendien voor zorgt dat je je aandacht behoudt en niet in gedachten afdwaalt. Andersom stokt mijn verhaal als ik enkel ‘mag’ vertellen. Out of the blue van wal steken…Waar heb je het over?
Toegegeven, voordeel van zo’n steen is dat iedereen de gelegenheid krijgt om zijn/haar zegje te doen, zonder dat dominante types de overhand nemen. Tegelijkertijd worden praters niet extra gestimuleerd, zodat zelfs hun woordenstroom ten einde loopt (…).
Verder is het een oefening van ‘impuls-control’. Laat een ander eens vertellen wat er op zijn/ haar hart ligt, zonder meteen te komen met een oordeel, advies of een eigen verhaal. In die zin fungeert de steen of stick toch als een goed luisterend oor. Met de info die je ontvangt, creëer je in gedachten een eigen versie, en wat je niet weet laat je in het ongewisse. We hoeven tenslotte niet alles te weten…
En daarmee is een dergelijk ‘gesprek’ een beetje vergelijkbaar met het eenzijdige van de radio en tv. Dacht ik in deze setting in contact te komen met anderen…. waan ik mij in een soort live-televisie-show….
Met gemengde gevoelens verliet ik deze bijeenkomst. Veel van wat ik hoorde riep van alles op maar kon ik niet kwijt, en wat ik kwijt wilde, bleef hangen in het grote blauwe hineins. Ik geloof niet dat ik behoefte heb aan zo’n steen of stick. En als, dan zet ik gewoon de televisie aan. Luisteren kan volop in onze maatschappij van sociale media. Een gesprek is zeldzamer. Ook al moet ik praten tussen allerlei goedbedoelde adviezen of andermans verhalen door… dat maakt het ten minste levendig, en soms is het alleen daar al om te doen. Of zoals wij Nederlanders daar ons unieke woord voor hebben: gezellig. :))
Door Esther, diëtiste, oprichter van Opdieet.nl. Esther houdt van lekker eten, lezen én schrijven. In deze column schrijft ze ‘met een knipoog’ over de alledaagse dingen van het leven.
