Vandaag is het vrijdag… Tijd voor: Estherrrrrrrrrrrrrrrrrr!
Elke avond doorloop ik voor het slapen gaan een uitgebreid ritueel. Het begint met ’n wandeltje door de stad. Even mezelf uitlaten, noem ik dat, maar dan zonder hond.
Het is een prima manier om de dag af te bouwen, vooral ’s avonds laat wanneer het verkeer tot stilstand komt. Alleen op straat is niet eng (ligt er trouwens wel aan waar je woont), integendeel, het is juist heerlijk om de stad voor jezelf te hebben.
Een aardige route maakt dat ik aan mijn dagelijkse stappen kom, terwijl een frisse wind m’n haar verwaait en m’n gedachtes verstilt, waar ik vervolgens heerlijk op slapen kan.
Maar voor het zover is, moet er nog veel meer gebeuren. Want eenmaal thuis is het niet een kwestie van meteen het bed in stappen. Nee, eerst moet alles nog dicht, uit, of op slot. Verder een glas water vullen, voor naast bed, en natuurlijk m’n tanden poetsen. En dan heb ik nog niet eens contactlenzen om uit te doen of medicatie die ik in moet nemen.
Hoe anders is het om zomaar op de bank weg te doezelen; geluiden of fel licht… ingenesteld onder een wollen plaid slaap ik door alles heen.
Maar naar bed gaan is een serieuze aangelegenheid. Zoals je op reis gaat, bereid je je er op voor. En eenmaal onder de dekens bevind je je als het ware in een tussenstation tot de slaap je besluipt, bedwelmt en meeneemt. Doodse stilte is geboden, evenals absolute duisternis, want alleen dan is het mogelijk om je over te geven aan de avonturen van de nacht.
Wat er precies gebeurt in deze periode, blijft een mysterie. Maar 1 ding is zeker, hoe verder weg je bent, des te beter. Want ook al kan ik heerlijk snoozen op mijn bank, het blijven lichte hazenslaapjes waar ik slechts minimaal van uitrust. Nee, de echte slaap is een gebeuren, wat zich enkel onder de juiste omstandigheden voordoet.
Niet zo verwonderlijk daarom, dat het ontwaken ook weer een heel proces is. Het is bijkomen van de reis, waar het ochtendritueel voor staat…
Door Esther, diëtiste, oprichter van Opdieet.nl. Esther houdt van lekker eten, lezen én schrijven. In deze column schrijft ze ‘met een knipoog’ over de alledaagse dingen van het leven.
