Afwisseling is de toverformule van het leven, daar ben ik nu wel achter, of het nu gaat om wat je eet, wat je doet of waar je bent. Je kunt in het buitenland wonen, een luxe leventje leiden, elke dag oesters slurpen en aan Cristal champagne nippen, maar er komt een dag dat je naar no-nonsense boerenkool met worst verlangt. Je kunt in poepiechique vijfsterrenhotels slapen en snorkelen in de meest paradijselijke oceanen maar er komt een moment dat je er ik-weet-niet-wat voor zou geven om in een bruin café een biertje te drinken om je daarna in de grauwe golven van de Noordwijk te storten (beter in omgekeerde volgorde, maar daar gaat het niet om). En dan maakt het niet eens uit of het zeewater koud, lauw, zanderig of kwallerig is. Waar het om gaat is dat je daar bent, dat je het doet, ervaart.
Dit zijn extreme voorbeelden, zeker in deze pandemie-tijd. Gelukkig is verandering, afwisseling, ook dichtbij huis te vinden. Eet je dagelijks een appel omdat het de dokter bij je bed weghoudt, pak dan eens een sappige peer van de fruitschaal. Wat een ervaring is dat! Het sap dat langs je kin loopt, het vruchtvlees dat veel zachter is dan dat van een appel, en ook een beetje korrelig. En dan die smaak! Opeens sta je helemaal op scherp, je smaakpapillen worden wakker, je kijkt watertandend uit naar het volgende partje. Je hoeft niet de hele wereld af te reizen om nieuwe dingen te (her)ontdekken.
Op een dag was de dakgoot van ons huis verstopt. Om de dakpannen goed te kunnen zien, vroeg mijn vader aan de buren of we uit het raam van hun bovenverdieping op ons huis mochten kijken. Wat zag het er van daaruit anders uit! Ik vond het mooier dan ooit. Ik had ons huis herontdekt.
Afwisseling, al is het maar een kleine verschuiving, net even een ander gezichtspunt, maakt het leven boeiend, uitdagend en dwingt je om uit je comfort zone te komen. Als we elke dag hetzelfde leven leven, elke dag braaf onze dingetjes doen, elke dag dezelfde dis eten, elke dag dezelfde mensen opzoeken, dan is elke stimulans weg en schakelen we over op de automatische automaat, een soort hersendode routine. Een ongewone situatie dwingt tot nadenken, tot bewust kijken, tot handelen en beslissingen nemen, tot lachen of misschien ook huilen.
Nieuwe dingen doen en ervaren, maakt creatief en opent de deur naar tot nu toe onverwezenlijkte dromen. Een nieuwe omgeving (al was het maar een straatje om de hoek waar je nog nooit geweest bent) schenkt lucht en ruimte om onbevangen en met volle teugen te genieten, zoals we dat deden toen we nog klein waren. Het schudt je wakker. Het kan ook zekere risico’s met zich brengen. De consequenties moet je op de koop toenemen. Daar moet je bedacht op zijn. Ik gok het erop, eigenlijk kan het me niet veel schelen.
