Afgelopen maandag was ik te gast bij de persconferentie van de tentoonstelling van Jean-Michel Basquiat in Gagosian Gallery Hong Kong. Een perfecte timing voor deze exhibition; nog maar een enkele dagen geleden werd Basquiats ‘Dustheads’ bij Christie’s in New York voor bijna 49 miljoen dollar verkocht! Je zult begrijpen dat ik bijzonder nieuwsgierig was om het werk van deze jonggestorven kunstenaar – Basquiat overleed in 1988 op 27 jarige leeftijd aan een overdosis – te zien.
De tentoonstelling in Gagosian Hong Kong telt zo’n 15 werken waaronder het bekende Self Portrait (1984) en The Thinker (1986). Je ziet deze werken op de foto’s. Een bijzonder triest werk is het grote gele doek met een in het blauw verhulde Eiffeltoren, een Nederlandse klomp, een blikje beer en wat zwarte kriebelige vlekken waarmee hij uiting geeft aan zijn verslavingen. Kunst of niet, je kunt er lang over twisten. Veel werken krijgen interpretaties toegedicht die niet van Basquiat afkomstig zijn. Is die witte vlek misschien bedoeld als ‘onderbewustzijn’?
Ik was meer geïntrigeerd door de details, de priegelwerktekeningetjes in de marge, de woorden – bijna gedichten – die op sommige doeken te zien waren. Een ander element dat mij aansprak, waren de steeds terugkerende anatomische schetsen waarmee Basquiat uitdrukking zou geven aan de aanrijding die hij op achtjarige leeftijd op straat had gehad en die hem zijn milt gekost had. En natuurlijk is het hele verhaal rond Basquiat – van straatjongen tot collega van Andy Warhol en gevierd kunstenaar in New York – intrigerend.
Maar laat ik jullie niet vermoeien met de biografie van deze Haïtiaanse/ Porto Ricaanse artiest met de allure van een rockstar. Op internet vind je er genoeg over! Ben eerder benieuwd wat jullie van zijn werk vinden! Kunst? Een hype? Modern en vooruitstrevend is zijn werk volgens mij in ieder geval wel!
Reacties zijn gesloten.