Mijn moeder had het me al gezegd: in de overgang zie je je figuur van de ene op de andere dag veranderen. Je buik wordt ronder, je middelomtrek wordt groter en je huid wordt slapper. Voor mij kwam dat moment vorige maand.
Ik ben 54 en tot nu toe ben ik behoorlijk probleemloos de overgang doorgerold. Ik denk er zo min mogelijk aan, eet gezond en sport regelmatig. Mijn taille is misschien niet meer wat het was, maar ik kan al mijn broeken nog aan, dus ik vind het allang goed.
Maar vorige maand ging het mis. Door een verbouwing in huis zaten we een paar weken zonder keuken waardoor koken niet mogelijk was. Het waren drukke en chaotische dagen waarop ik veel in beweging was, dus ik dacht dat het geen kwaad kon om voor een paar weken wat minder op mijn dieet te letten. Tussen de middag brood met kaas of ham, ’s avonds soep uit een pakje, dan maar even geen groenten, en iets lekkers toe want ik had de hele dag zo hard geschilderd en gezwoegd.
Toen de keuken eenmaal klaar was, pakte ik mijn dieet weer op. Maar van de ene op de andere dag, net zoals mijn moeder had voorspeld, was mijn buik een grote blubbermassa. Zelfs mijn man die op dit soort dingen niet let, zei er iets van toen hij me in legging en top naar beneden zag komen om naar de sportschool te gaan. ‘Leen, wat is er met je buik gebeurd?’ Slappe rollen gerimpelde huid hingen triest over de rand van mijn sportbroek.
Ik stond er zelf ook van te kijken. Eigenlijk had maar weinig hoop dat het nog goed zou komen. Mijn man dacht dat een massageolie kon helpen om mijn huid te verstevigen. Braaf kocht ik een grote fles en masseerde er twee keer per dag op los. In de sportschool deed ik, zoals altijd, aan krachttraining en daarnaast anderhalf uur yoga elke week. Ik lette weer goed op mijn voeding, schrapte kaas en vleeswaren, witbrood en pasta, maar er zat geen verbetering in en ik begon er al in te berusten. Dan deze zomer maar in badpak naar het strand in plaats van in bikini. Het moest er toch eens van komen. ‘Jan, wen er maar aan,’ zei ik tegen mijn man.
Ik was het traject van acceptatie al ingegaan, toen een vriendin me uitnodigde om eens mee te gaan naar bodycombat. Ze was er een paar maanden geleden mee begonnen en vertelde me dat ze er zich helemaal in uitleefde. ‘Het is een mix van bewegingen uit Oosterse vechtsporten als kickboxing, karate en muay thai. Je vecht tegen een onzichtbare tegenstander. Het is fun en superstoer. Ga mee!’
Na een les was ik verkocht, al was het niet gemakkelijk. Het ging allemaal heel snel en ik moest echt mijn hoofd erbij houden om de bewegingen (bokstechnieken) uit te voeren. Mijn vriendin had van tevoren gezegd dat ik, als ik moe was, moest stoppen. De les was verdeeld in 10 muziektracks maar je kunt na elke track rusten of zelfs weggaan, had ze gezegd. Ik zat (boxte) de hele les uit en boekte meteen een les voor vijf dagen later.
Ik heb nu zeven lessen gedaan en opeens – tada! – ziet mijn buik er stukken beter uit. Het is niet het strakke buikje van vroeger maar het kan er weer mee door. Ik voel mijn buikspieren weer zitten en de rolletjes worden minder. Die bikini voor van de zomer komt ook weer een beetje in het zicht.
Van de week, onder de douche, schoot me te binnen wat een fitnessinstructrice me een paar jaar geleden over de overgang had gezegd: ‘Veel mensen grijpen de overgang aan als excuus om zichzelf lichamelijk te laten gaan, maar ik zou zeggen dat je de overgang juist moet aangrijpen om met plezier aan je lichaam te werken, ook als je in je leven nog nooit gesport hebt. Zie het als een uitdaging die je ook nog eens mooie resultaten oplevert: met een beetje extra inspanning blijf je in vorm en zit je lekker in je vel. Een welkome boost voor je zelfvertrouwen.’
Ingezonden verhaal
 strakke buik kreeg){kind=link}