‘Eens een dief altijd een dief‘, wordt er wel gezegd (de waarheid ervan laten we maar in het midden). Maar geldt dat ook voor vreemdgaan? Is het zo dat iemand die eens is vreemd gegaan de neiging zal hebben om het weer te doen? Zit vreemdgaan, om het zo maar even te zeggen, in het karakter of spelen er andere factoren mee?
Om antwoord op deze vraag te geven, is het belangrijk om na te gaan WAAROM iemand is vreemd gegaan. Er zijn verschillende soorten overspel.
Soms komt iemand ertoe om vreemd te gaan omdat er problemen in de eigen relatie zijn, bijvoorbeeld omdat je je niet meer geaccepteerd en gewaardeerd voelt door je partner of omdat er geen intimiteit en genegenheid meer is. In dit geval heeft het overspel niet zozeer te maken met de persoonlijkheid van de overspelige partner maar met problemen in de eigen relatie. Als deze problemen worden aangepakt en opgelost, is de kans dat de bedriegende partner opnieuw vreemdgaat klein. Als de problemen zich niet oplossen, kan het zich echter herhalen, maar het kan ook zijn dat de partner die vreemdging vanwege problemen in de relatie besluit om die relatie te beëindigen omdat hij of zij inziet dat het zo niet langer gaat.
Soms ook kan de reden om vreemd te gaan in de persoon zelf liggen, bijvoorbeeld omdat hij of zij zoekt naar bevestiging of zichzelf wil bewijzen. Dit type overspel komt vooral voor bij mensen met narcistische trekjes: mensen die erg op zichzelf gefocust zijn en niet empathisch zijn richting hun partner. De eigen behoeftes komen dan voor die van de relatie. Het is mogelijk dat mensen met deze karaktereigenschappen in herhaling vallen omdat ze zich met elke ‘overwinning’ opnieuw bewijzen. Maar een vaste regel is er natuurlijk niet en bovendien kan iemand om meerdere redenen vreemdgaan. Het is daarom belangrijk om niet te snel conclusies te trekken.
 weer vreemd gaat?){kind=link}