Waar nerd-zijn een trend is. De wondere wereld van manga’s, animés en maiden cafés
Akihabara is een wereld apart. Geboren als ‘Electric Town‘, concentratie van winkelcentra met elektronische producten, is het verworden tot het toevluchtsoord van de Japanse nerds. Een wereld van videogames en manga’s waar geeks zich verbergen voor ‘echte, boze’ wereld en hun eigen fantasie- en liefdesleven leiden.
De ondoorgrondelijke wereld van de otaku’s
De wereld van Akihabara laat zich niet in een paar woorden samenvatten. De Japanse subcultuur die bezit heeft genomen van deze wijk van Tokyo is voor ons moeilijk te volgen. De korte metroreis vanaf Ginza naar Akihabara lijkt deze ondoorgrondelijkheid te symboliseren. We verdwalen drie keer voordat we op station Akihabara zijn en maken nog eens een tevergeefs rondje in de ondergrondse wandelgangen – we gaan een metro-ingang in en komen dezelfde metro-ingang er weer uit – voordat wij ‘Electric Town‘ hebben gevonden (voor degenen die naar Tokyo gaan: Electric Town ligt aan de andere kant van het station dus ga even onder het spoor door).
De otaku
Voor ons doemen de hoge en met reclame beplakte gebouwen van de Elektrische Stad op. We lopen achter een wat vadsige en onverzorgde jongeman met een vreemd loopje aan. Het moet wel een ‘otaku‘ (de algemene benaming voor de Akihabara-nerds en naar het schijnt het Japanse woord voor ‘fan‘) zijn. ‘De otaku kun je gemakkelijk herkennen. Ze dragen meestal een jack met capuchon, shabby schoudertassen, ruitenoverhemden en hebben een heel eigen loopje‘, had Yuki, een Japanse vriendin, ons voor ons vertrek naar Tokyo verteld.
Leven in een fantasiewereld
Akihabara, eens een winkelcentrum waar huisvrouwen op zoek gingen naar een nieuwe koelkast of wasmachine, is het toevluchtsoord geworden van jongeren die zichzelf als ‘nerd‘ bestempelen. ‘De otaku zijn niet in staat om te communiceren‘, vertelt Yuki. ‘Laat staan dat ze in staat zijn om relaties aan te gaan. De meeste jongens en mannen in Akihabara hebben nog nooit een vriendin gehad. Ze leven in de fantasiewereld van manga’s, animés en videogames en dromen weg bij girl groups zoals AKB48.‘
Als Yuki haar verhaal doet, kunnen we ons er eigenlijk niet veel bij voorstellen, maar eenmaal in Akihabara gaat het allemaal leven. De shops zijn behangen met posters van stripfiguurtjes die je met hun grote ogen quasi-onschuldig aankijken. Ook zien we posters van girl groups, tientallen meisjes die in plooienrokjes en bloesjes met strikken zijn afgebeeld. Het zijn de idolen van de otaku. We gaan een willekeurige winkel in en zien honderden posters en video’s van stripfiguren en sexy meisjes. De gangpaden zijn uiterst smal en volgepakt met erotisch getint materiaal.
Manga’s en Girl Groups
Het volgende warenhuis is geheel gewijd aan de girl group AKB48. Op de bovenste verdieping is de fanclub. In de glazen vitrines liggen duizenden foto’s van naïef ogende leden van de meisjesgroep uitgestald. In een andere vitrine zien we loafers, platte schoolmeisjesschoenen die bij de otaku populair zijn en die deel uitmaken van de kostuums van de AKB48. Bij de balie staat een lange rij jongemannen, ongetwijfeld fans van de groep.
Als we met de roltrappen weer naar beneden gaan, nemen we een kijkje tussen de opeen gestouwde koopwaar van dit vreemde warenhuis. Otaku schijnen dol op rollenspellen te zijn en hun ideaal moet wel het schoolmeisje of de ‘housemaid‘ zijn. In de nauwe winkelgangen hangen honderden kostuums met kleine rokjes, kantjes en roesjes. We zien er ook kostuums voor Kerstmis, compleet met rendieroren. Opvallend zijn ook de kussens in de vorm van een vrouwelijke romp met een klein serveersterrokje (de vergelijking met de film ‘Boxing Helena‘ dringt zich op). Eens las ik dat een otaku uitlegde dat het omarmen van een kussen is als de onvoorwaardelijke liefde van je ouders. Het herinnert je aan de tijd dat je klein was.
De beautyafdeling richt zich tot het vrouwelijke publiek. Hier treffen we duizenden verpakkingen nepwimpers, nepnagels en pruiken aan. Een bescheiden achteraf hoekje is gewijd aan de liefde en doet de sexy shops in Amsterdam verbleken. De meest geavanceerde liefdestoys en crèmes – voor mannen en vrouwen – liggen hier uitgesteld. We verlaten bescheiden deze corner als een jongeman in pak de hoek betreedt.
Welcome home, master
Bij het volgende warenhuis staat een lange rij maar we hebben de kans niet gekregen om uit te vinden waar die toe leidde. Een meisje in een roze huishoudsterkostuum drukt ons een foldertje in Hello Kitty-stijl in handen en springt opgewonden om ons heen. Ze heeft het over een toegangsprijs voor 500 yen per persoon. Uit pure nieuwsgierigheid stemmen we ermee in. We volgen haar in een kleine lift naar de zesde verdieping. Als de deuren opengaan, kondigt ze ons met luide stem aan en van alle kanten komen er nog meer meisjes in huishoudkostuums aanrennen. ‘Welcome home, master!‘
We zijn beland in een ‘maiden café‘, de favoriete hang-outs van de otaku. Met kwetterende stemmetjes waar Minnie Mouse jaloers op zou zijn, begeleiden ze ons naar de bar waar we één uur mogen plaatsnemen. Het uur gaat in als we samen met een van de serveersters de magische kaars hebben AANgeblazen. ‘Drie, twee, één… Jullie zijn in een droomwereld.‘ En daar lijkt het ook wel op. In het lokaal staan lage tafeltjes en stoelen, zo ongeveer alles is er roze, er is een klein podium met teddyberen. De feeling is die van Alice in Wonderland. Als de gefrituurde snacks die we uit het felgekleurde menu hebben gekozen, worden geserveerd, moet er weer een spelletje gedaan worden. ‘Delicious, delicious chicken…!‘ Het meisje voor ons doet op een charmante manier een kip na en krijgt ons zover dat wij haar nadoen. Het is een opeenvolging van spelletjes, gekir en gelach en met een eigen ‘Maiden paspoort‘ verlaten we dit bizarre lokaal. De meisjes hebben hun aandacht dan al verlegd naar een paar zakenmannen in pak van middelbare leeftijd.
Manga’s, animés en animation dolls
Na deze bijzondere lunch vervolgen we onze weg. We bezoeken warenhuizen met elektronische apparatuur en belandden in een zes verdiepingen hoog warenhuis dat geheel en al aan manga’s en animés is gewijd. Op de bovenste verdieping vinden we erotisch getinte videogames waarin sexy ogende fantasiefiguurtjes tot leven komen. Op de speelgoedafdeling van een ander warenhuis stuiten we op een enorme collectie animation dolls. De poppen zijn geïnspireerd door bekende stripfiguren en hebben een naïef erotisch uitstraling. Op de verpakkingen is aangegeven wat de ‘scale‘ (de grootte, meestal 5 of 6) is en op de limited editions is naam van de ontwerper vermeld. Sommige poppen kun je uitkleden, andere poppen worden met verschillende gezichtjes en decolletés aangeleverd zodat je de gewenste gezichtsuitdrukking en borstgrootte kunt kiezen.
De Japanse nerd markt heeft zich tot een enorme business ontwikkeld waarin grote geldbedragen omgaan. De subcultuur heeft zich als een olievlek uitgespreid. Andere subculturen als de Harajuku girls en de Shibuya dolls (om ze zo maar eens te noemen) sympathiseren met de nerds, ook al moeten deze laatsten maar weinig van andere mensen hebben. ‘Veel jongens wonen nog bij hun ouders en sommigen verliezen zich helemaal in hun fantasiewereld‘, vertelt Yuki. ‘Akihabara is hun toevluchtsoord.‘
Sayonara!
Charlotte
 in Akihabara. Waar nerd zijn een trend is…){kind=link}