Het is elk jaar een verrassing en een teleurstelling tegelijk… het kerstpakket van je werk. En hoe groter de doos, hoe groter deze tegenstelling. Doe mij liever een envelopje. Ik geef toe, heel onpersoonlijk, heel zakelijk, maar hoe kun je nu een cadeau geven wat iedereen leuk vindt?
Ik denk daarbij aan een bos bloemen, een pak goeie koffie of wellicht one-size wollen pantoffels. Maar in elk geval niet wat ik zojuist ontvangen heb. En al helemaal niet met de voornemens voor in januari in gedachten…Ik trof namelijk een doos vol caloriebommetjes: van crispy zoutjes tot melkchocola, van bloedworst tot Franse kaas en van limoenlimonade tot huismerkwijn… Zo is er voor ieder wat niet-wils.
Ondankbaar wellicht, maar als (bijna) vega ben je mooi klaar met een stukje dood dier in huis, en mijn alcohol-verslaafde-afgekickte vriendin zou behoorlijk zijn opgescheept met de fles rode wijn… of juist niet.
Dat felbegeerde boek wat ik eigenlijk zou willen kopen had ik kunnen lezen, als mijn werkgever had gekozen voor een oersaaie boekenbon. Vol spanning op de bank zou ik uren kunnen genieten van mijn ‘kerstpakket’… Maar ja, er zijn vast collega’s die dat nu ook doen…
Ik geef toe, ik ben niet beter dan anderen, ook ik zwicht voor lekkers, maar daarom haal ik dit alles gewoon niet in huis… wellicht is dat het punt waar de schoen wringt… ik heb een probleem in huis…
Gelukkig is mijn redding mijn verjaardag in januari, waarop ik alles uit het pakket kan opdienen. Tot die tijd zal ik alles ver wegstoppen. En mocht dat toch te dichtbij zijn, dan organiseer ik al eerder een feestje voor wie mij van mijn kerstpakket af wil helpen, bedenk ik me al schrijvende. Best een leuk idee trouwens. :) Tegelijkertijd bijzonder dat dit pakket mensen bij elkaar brengt, is dat niet juist de ultiemste kerstgedachte? Ik begrijp ineens het doel van deze doos, en ik zal mijn werkgever er morgen oprecht hartelijk voor bedanken.
Door Esther, diëtiste, oprichter van Opdieet.nl. Esther houdt van lekker eten, lezen én schrijven. In deze column schrijft ze ‘met een knipoog’ over de alledaagse dingen van het leven.
