Waarom vrouwen vreemd gaan. Is vreemdgaan voor vrouwen hetzelfde als voor mannen? Of gaat het mannen meer om de ‘daad’ zelf, om het lichamelijke, en komen er bij vrouwen meer gevoelens aan te pas? Of is het misschien – wie weet – wel andersom?
Een tijdje geleden publiceerden we het artikel ‘Overspel. Vergeven of niet?’. We ontvingen er veel openhartige, eerlijke en interessante reacties op (dank hiervoor!). De meningen leken ver uiteen te lopen. Sommige vrouwen waren resoluut en zeiden dat ze hem, als ze hem op vreemdgaan zouden betrappen, direct de deur zouden wijzen. Anderen stelden zich milder op en meenden het opnieuw met hem te kunnen proberen (iets dat – afgaande op jullie reacties – in de praktijk niet altijd succesvol lijkt uit te pakken).
Opvallend was ook dat menig man zich geroepen voelde om iets over deze pijnlijke kwestie te zeggen (reacties van onze mannelijke bezoekers zijn altijd van harte welkom!). Wat daarop opviel, was dat het mannelijk schoon er vaak aan hechtte om erop te wijzen dat ook vrouwen vreemdgaan, en dat het heus niet altijd de man is die zich hieraan schuldig maakt. Natuurlijk weten we dat!
Maar met hun opmerkingen stipten de mannen wel een interessant onderwerp aan waar we graag wat dieper op ingaan. Laten we eens beginnen met wat cijferwerk. Uit een kleine enquête die wij voorheen op Trendystyle hielden, mogen we grofweg afleiden dat zo’n 25% van de deelnemers aan deze enquête (we mogen er wel van uitgaan dat het hoofdzakelijk vrouwen betreft) wel eens vreemd is gegaan. Daarnaast heeft nog eens 10% aangegeven ‘bijna’ vreemd te zijn gegaan. De percentages mogen misschien niet exact zijn, maar het geven wel een idee. Feit is in ieder geval dat vreemdgaan ook voor vrouwen geen vreemd verschijnsel is :-)
Waarom vrouwen vreemd gaan
‘Maar wat brengt vrouwen daar nu toe?‘, vroegen wij ons vervolgens af. Bij mannen – ‘Wij zijn jagers‘ lezen we vaak in de mannelijke reacties – lijkt het vaak vooral om het lichamelijke contact, om de daad, te gaan. Maar is dat bij vrouwen ook zo? Of spelen bij vrouwen gevoelens een belangrijkere rol? We maakten een kleine rondvraag bij vriendinnen en (vrouwelijke) kennissen en stuitten op deze reacties:
- ‘Ik ben één keer vreemdgegaan en dat deed ik vooral om bevestiging te krijgen. Ik had het nodig om me weer mooi en aantrekkelijk te voelen.’
- ‘Ik werd verliefd op een ander en op een avond kwam het er gewoon van. Ik heb het toen gelijk met mijn vriendje uitgemaakt’.
- ‘Het zat al lang niet meer goed in mijn relatie en vreemdgaan leek mij gewoon de oplossing om er een punt achter te zetten.’
- ‘Ik vond al een hele tijd een collega leuk en tijdens een feestje van het kantoor heb ik bijna met hem gezoend. De verleiding was groot maar het was me mijn relatie niet waard. Ik heb er uiteindelijk niet aan toegegeven en ben er nu blij om’.
- ‘Ik denk dat vrouwen eerder vreemdgaan omdat ze verliefd op een ander zijn, dan dat ze vreemdgaan om het eens met een ander te doen. Een overspelige vrouw is ‘gevaarlijker’ voor de relatie dan een overspelige man.’
Wat denken jullie ervan? Zijn de beweegredenen voor een vrouw om vreemd te gaan anders dan die van een man? En hoe ga je als vrouw met je eigen overspel om? Zie je het als een teken dat er in je eigen relatie iets niet goed zit? Of is het – net zoals bij mannen – vooral om de daad te doen, en is daarmee de kous af (om het maar even simpel uit te drukken)? Wat zijn jullie ideeën, jullie ervaringen (als je die hebt).
){kind=link}