Als ik voor de Fashion Weken in Milaan ben, probeer ik altijd iets van de omgeving mee te pakken wat goed is voor mooie lifestyle plaatjes (een heerlijk feel good gevoel) en een paar waardevolle reistips waar je misschien ooit nog eens iets aan hebt.
De laatste keer bezocht ik Maccagno, een klein Italiaans plaatsje aan het Lago Maggiore. Maccagno is ogenschijnlijk één van de vele dorpjes die de kust van het glinsterende meer sieren, maar het heeft een aantal bijzondere dingen te bieden.
Een hoge, moderne trap voert langs een steile rotswand omhoog naar een smal plateau dat startpunt is voor professionele klimmers. Vanaf dit plateau heb je een duizelingwekkend wijds uitzicht over het meer. Je kunt er plaatsnemen op het terras van het eenvoudige barretje waar op dit zonnige, winterse middaguur koffie maar ook prosecco wordt geserveerd. En dan is het intens genieten en bruin worden, want de zon lijkt zich helemaal op Maccagno te richten! Wij doopten dit plekje direct het ‘Balkon van het Lago Maggiore‘.
Maar er is meer in Maccagno. De waard van het barretje stuurde ons naar een hooggelegen kerkje, La Chiesetta di San Rocco, dat allerbeeldigst zou zijn. Vertrekpunt van onze wandeling was het kerkje in het centrum van het dorp. Van daaruit ging het weer omhoog, ditmaal over oude uitgesleten traptreden. Dat we in de juiste richting liepen, bewezen de kleine kapelletjes met bijbelse afbeeldingen in de berm. Bovendien was de roodwitte bewijzering op de oude stenen onze gids.
Wil je La Chiesetta di San Rocco bereiken, dan moet je uit goed wandelhout gesneden zijn. De weg is ernaar toe is steil en de traptreden zijn ongelijk. Het vergt enige conditie maar de wijdse uitzichten maken enorm veel goed.
Laat ik het gelijk maar zeggen, het kerkje heb ik niet gehaald. Daar had ik me beter op moeten voorbereiden. Halverwege gaf ik het op en koos ik voor de veel gemakkelijkere wandeling langs het Lido. Het was er op deze winterse dag ongewoon warm en het felle zonlicht spatte uiteen op de kabbelende golfjes van het meer. Alle kleuren – het groen van het gras, het blauw van lucht en meer – waren bijna onwerkelijk intens. Langs het meer zaten wat locals te genieten van de zon en van elkaars gezelschap.
In het hoogseizoen moet je, als je van rust houdt tenminste, in Maccagno niet zijn. Dan is het één en al toeristen en caravans en is het op het Lido stampvol, maar kom je buiten het seizoen in dit gebied, denk dan eens aan het Balkon van het Lago Maggiore en de wandeling naar het schattige kerkje erboven. Ingewijden deden ons bovendien nog een restaurant tip aan de hand: Ristorante Italia, schuin tegenover het dorpskerkje. Niet duur en ongelooflijk goed, werd ons verteld.
