De Milan Fashion week is afgelopen. Het waren enerverende dagen. Wij hebben ervan genoten! De modestad Milaan heeft zich dit keer van zijn beste kant laten zien. Mooi weer, uitzonderlijk mooie modeshows en beeldige entourages. We gaan geen conclusies trekken. ‘Trends’ zijn tegenwoordig zo achterhaald. Maar er valt wél heel veel over de Fashion Week zomer 2018 te zeggen.
Milan Fashion Week zomer 2018
Als we de Fashion Week zomer 2018 vergelijken met die van vorig jaar (dus met de modeweek voor zomer 2017) dan was de afgelopen week vele malen mooier. De ontwerpers hebben zich voor 1000% gegeven. De collecties waren uitgesproken, geraffineerd en het leek wel alsof elke designer zich eens goed gebogen had over de vraag ‘Wat is mijn stijl nu eigenlijk?’ om die stijl vervolgens te versterken en uit te vergroten.
Topmodellen van weleer Versace en een eerbetoon aan Gianni
Waar te beginnen? Een hoogtepunt van de Fashion Week was de modeshow van Versace die een eerbetoon was aan Gianni Versace die 20 jaar geleden op dramatische wijze om het leven kwam. Zus Donatella (Versace) heeft voor de gelegenheid daadwerkelijk alles uit de kast gehaald. Op de catwalk zagen we top-topmodellen van weleer: Naomi Campbell, Cindy Crawford, Carla Bruni, Claudia Schiffer en Helena Christensen. Al deze modellen hebben het tijdperk van Gianni Versace meegemaakt en zijn daar onlosmakelijk mee verbonden. De dames showden op het nummer Freedom van George Michael (de videoclip van dit nummer met een groot aantal topmodellen van toen is legendarisch). Het publiek gaf de topmodellen van weleer een staande ovatie en een zee van mobieltjes ontrok de topmodellen aan het zicht van de professionele fotografen (ons incluis!). De collectie zelf was misschien ietwat kort door de bocht. Donatella is in het archief gedoken en heeft Gianni’s ontwerpen van toen opgepoetst. Voilà…!
Bloemen, vlinders en strikken bij Moschino
Een andere magische show was die van Moschino. Creatief directeur Jeremy Scott liet zich inspireren door – dit raad je nooit! – My Little Pony en zijn collectie was één en al bloemen, Barbie kleurtjes, strikken, vlinders en ronde, grote en fluffy volumes. Sommige modellen droegen witte jurkjes met een strik en kleurrijke bloemen in de kraag zodat het net wandelende bloemboeketten leken! Een geniale vondst, misschien niet echt draagbaar maar wel heel spectaculair.
Draagbare collecties voor Les Copains en N.21
Als we het over draagbaar willen hebben, dan noemen we graag Les Copains en N.21. Les Copains showde lange, zwierige jurken met een licht(e) folk(loristische) touch. Heel draagbaar en chic.
Heel mooi ook was de collectie was N.21, ontworpen door Alessandro Dell’Acqua. Met deze collectie keert Dell’Acqua terug naar zijn oorsprong. De collectie is uiterst vrouwelijk, met poederroze en nude tinten, lingerie in zicht en masculiene invloeden. Op de catwalk zagen we knielange rokken en sensuele bijna-onderjurken in zachte tinten die vervolgens overgaan in rood en zwart met grote kristallen. Alles is supervrouwelijk en sexy maar nooit vulgair. Op deze catwalk zagen we bovendien heel wat Nederlandse modellen, onder meer Maartje Verhoef en Roos Abels.
Opvallend was ook de collectie van Roberto Cavalli, voor de eerste keer ontworpen door Paul Surridge. De Brit interpreteerde de overbekende Cavalli stijl – dierenprints en leer – op een meer ingetogen manier.
Schitterende entourages voor Salvatore Ferragamo en Elisabetta Franchi
De entourages bij Salvatore Ferragamo en Elisabetta Franchi waren uitzonderlijk mooi. Salvatore Ferragamo bleef trouw aan de gebruikelijke locatie – de Beurs in Piazza degli Affari in Milaan – maar showde dit keer eens niet in het beursgebouw en rond het middaguur, maar liet het plein voor de Beurs overdekken met een doorzichtig dak en sloot de show af met een spectaculaire lichtprojectie op het Beursgebouw zelf die echter niet anders dan daartoe diende om het allernieuwste parfum te promoten. Sommigen vonden het fantastisch, sommigen prikten door de show heen en vonden de collectie maar middelmatig.
Elisabetta Franchi, een merk dat sterk op dit moment in opkomst is en dat we in de middenklasse zouden willen plaatsen, kwam met een vrij traditionele zomercollectie die was geïnspireerd door de 18e eeuw, in het bijzonder door het jaar 1869, het jaar waar de Amerikaanse vrouw het stemrecht verkreeg. De collectie werd geshowd tegen een achtergrond van romantische projecties, in een ambiance die deed denken aan de Amerikaanse prairie met korenvelden en een licht zomerbriesje. Op de catwalk zagen korsetten, hoepelrokken en hoeden met brede rand.
Altijd goed: Fendi en Marni
Andere noemenswaardige collecties zijn Fendi en Marni, maar van deze modehuizen verwacht je eigenlijk niet anders.
Een kritische noot voor Max Mara en Antonio Marras
Max Mara stelde een beetje teleur omdat de collectie wellicht ietwat te klassiek was. De show werd geopend door Bella Hadid maar dat zegt natuurlijk niets over de collectie zelf.
Verder profileert onze lievelingsontwerper Antonio Marras zich tegenwoordig een beetje al teveel als theaterregisseur. Zijn shows zijn ware theaterstukken en ook dit keer lukte het hem om het publiek in vervoering te brengen, maar de vorm overstijgt hier een beetje de inhoud: door alle poespas eromheen komt de collectie zelf niet goed tot uiting en zou je je zelfs willen afvragen of deze collectie zonder al die poespas noemenswaardig zou zijn. Feit is dat Marras een supershow ten beste gaf in een oud Italiaans theater dat momenteel wordt gerestaureerd. De gaten zaten in het plafond en we vreesden eigenlijk allemaal een beetje voor onze veiligheid en vroegen ons af of de broze vloer wel zoveel mensen zou houden. De show zelf was geïnspireerd door de cultmovie Amarcord van Fellini. Een bruid zweefde hoog boven de catwalk, de zware roodfluwelen gordijnen waren de perfecte omlijsting voor de modellen die als knikkers uit een knikkerrek op de catwalk neerdaalden. De afsluiting met verliefd kussende paartjes – man/vrouw, man/man, vrouw/vrouw – was ontroerend en de fanfare was gewoon heel typisch Felliniaans. Een emotie ging door het publiek maar wij herinneren ons op dit moment niets van de collectie zelf en zullen er onze foto’s op moeten nakijken.
Jonge ontwerpers maar…
De Italiaanse Camera della Moda bood deze week veel ruimte aan buitenlandse ontwerpers zoals de Chinese modemerken Angel Chen, Annakiki en Ricostru, de Japanse ontwerpers Mitsuru Nishizaki en Atsushi Nakashima en het Koreaans merk The-Sirius. Optimisten roepen dat de Italiaanse modeweek in het teken van de ‘jongeren’ staat, maar wij vragen ons waar de nieuwe jonge Italiaanse ontwerpers zijn. Zijn die er niet? Of sluit de traditionele Italiaanse modewereld zich daar bewust voor af en vecht de traditionele garde, die overigens steeds dunner wordt, ervoor om zijn status quo te behouden?
Een topcollectie voor Giada
Wij sloten Milan Fashion Week zomer 2018 af met de fashion show van Giada, een catwalk show die op de kalender als presentatie (dus geen catwalk show) werd aangekondigd en niet in het minst de aandacht van het grote publiek trok. Toch was deze show die zich in alle vroegte op de maandagmorgen, de laatste morgen van de Fashion Week, voltrok misschien wel een van de meest perfecte shows van deze week. De jonge ontwerper Gabriele Colangelo (er is dus toch nieuw Italiaans talent!) presenteerde zijn nieuwe collectie temidden van de kunstschatten van de Pinacoteca van Brera, op zich al indrukwekkend. Onder de genodigden zagen we een groot aantal Japanse buyers en dat liet zich gemakkelijk verklaren door de stijl van de Giada-collectie: ogenschijnlijk eenvoudig maar tegelijkertijd uiterst geraffineerd met uitzonderlijke vormen en uitgevoerd in luxueuze materialen. Een waardige afsluiting van deze Fashion Week.
En nu… op naar Parijs!
Met speciale dank aan Mauro Pilotto @mauro.style
