Backstage tijdens de Milan Fashion Week video interviewde ik nail stylist Antonio Sacripante. Sacripante heeft het in Italië helemaal gemaakt. Als een Italiaanse modeontwerper een nail look – want zo heet dat tegenwoordig – voor zijn Fashion Show wil, dan is de eerste die gebeld wordt… Sacripante.
Sacripante – winnaar van verschillende internationale prijzen, onder meer in Amerika – heeft een geweldig systeem uitgedacht. Hij ontwerpt de nail look in kwestie en maakt die dan met zijn team van tevoren klaar in de vorm van nepnagels die op de nagels van de modellen worden geplakt. Omdat de nail looks, net zoals de make-up en de haarstijl, vaak pas op het allerlaatste moment voor de show door de ontwerpers worden goedgekeurd, zit Sacripante met zijn team tijdens de Fashion Weeks nachten aaneen honderden opplaknagels te versieren (wat misschien wat minder fantastisch is).
Het concept opplaknagels is niet nieuw, maar volgens Sacripante is het bijzondere aan zijn nagels dat ze goed blijven zitten en dat ze zonder een product te gebruiken, en zonder de nagels te beschadigen, heel gemakkelijk kunnen worden verwijderd.
Voor het eerst in mijn leven opplaknagels
Ik heb het in de levende lijve meegemaakt toen er voor het video interview backstage bij de Italiaanse ontwerper Antonio Marras geen model te vinden om haar nagels tijdens het interview te tonen. De meisjes waren al een half uur aan het ‘rehearselen‘ en het zag er naar uit dat het nog wel even zou duren.
Resoluut pakte Sacripante mijn hand en begon op mijn korte nagels de opplaknagels van de collectie aan te brengen. ‘We lossen het zo wel op‘, zei hij, hiermee een staaltje van Italiaanse creativiteit aan de dag leggend.
Opplaknagels aanbrengen
In een mum van tijd, minder dan een minuut, had ik negen ovaalvormige, lange zwarte nagels en één wijsvinger met een idem dito nagel maar dan met een rode klaproos erop.
Sacripante liet daartoe de nagels met een kleine schuine hoek van bovenaf over mijn eigen nagels glijden totdat ze de onderkant mijn nagelriem raakten. Dan legde hij de opplaknagel over mijn eigen nagel en drukte hij de nagel goed aan. Dat deed hij door eerst de vinger zelf naar achteren, richting de rug van de hand, te buigen (totdat’ie niet meer verder kan) en dan pas de nagel aan te drukken. Door de vingers in deze positie te manoeuvreren, kan hij goed kracht zetten omdat de vingers in die positie maar weinig meegeven. Anders wordt dat als je de vingers in een horizontale lijn ten opzichte van de handrug houdt. De vingers buigen dan bij het krachtzetten gemakkelijk door naar beneden.
Werken met opplaknagels
De nagels voelden vreemd aan. Ik had voortdurend het idee dat ze zouden breken, iets wat in feite vrij onwaarschijnlijk was omdat de nagels eerder loslaten dan breken. Het was ook een hele opgaaf om de flitser op mijn camera te bevestigen. Helemaal moeilijk werd het aandoen ervan. Het knopje was zo klein dat ik er met het topje van mijn vinger niet bij kon omdat de lange nagel in de weg zat.
Een vriendin van mij is stewardess en heeft altijd beeldige opplaknagels, bestemd voor langdurig gebruik. Ik begrijp niet hoe het haar lukt om met die nagels de maaltijden in het vliegtuig uit te delen en om er zelfs haar lenzen mee in en uit te doen. Voor mij voelde het heel lichaamsoneigen en beperkend maar dat is vast een kwestie van wennen.
Halverwege de showdag verloor ik nagel één, de mooiste, die met die klaproos. Het werd backstage door de visagisten opgelost door mijn eigen korte en kleurloze nagel roze te lakken. Kort daarna sneuvelde nagel twee. En toen drie. Logisch ook omdat Sacripantes opplaknagels bedoeld zijn voor een Fashion Show en zeker niet voor een modefotograaf.
Tijdens die showdag vormden drie ontbrekende nagels voor mij het startsein om het idee van de opplaknagels, althans voor die dag, maar voor gezien te laten. Ze lieten zich eenvoudig verwijderen en het voelde als een bevrijding. Geef mij maar mijn eigen korte nageltjes. Al hoewel, voor een feestje zijn die opplaknagels toch ook wel heel erg leuk. Een glas wijn vasthouden gaat vast nog wel lukken.
Wat zijn jullie ervaringen?
