Moeder worden op je twintigste of je eerste kindje krijgen op je veertigste is niet hetzelfde. Lichamelijk niet, maar ook geestelijk niet. Het ouderschap op latere leeftijd heeft zijn voors en tegens. We laten de lichamelijke kwestie even buiten beschouwing maar denken hardop na over de psychologische impact van het moederschap (of vaderschap) na je veertigste.
Ouderschap uitstellen
Eén van de voordelen van het krijgen van kinderen op jonge leeftijd is dat het iets natuurlijks is wat je bijna ‘overkomt’. Stel je het moment van ouderschap daarentegen lange(re) tijd uit, dan kan het vooruitzicht steeds belangrijker en overheersender worden, en zou je volgens de experts het risico kunnen lopen dat je de komst van een kindje sterk gaat idealiseren.
Minder flexibel
De komst van een kleintje in een gezin is – behalve een van de mooiste momenten in een mensenleven – ook het begin van grote veranderingen, zowel in onze rol (we worden behalve partners ook ouders) als in de praktijk van het dagelijks leven.
Radicale veranderingen in je levensstijl kunnen op of na je veertigste rauwer op je dak vallen en zwaarder wegen omdat je dan gewoonlijk al verankerd bent in bepaalde gewoontes en leefpatronen. Ook moet je als nieuwbakken ouders samen gaan zoeken naar een nieuwe manier om jullie relatie te beleven. Dit soort aanpassingen gaan je op je twintigste gemakkelijker af dan als je al wat ouder bent. Als je jong bent, ben je flexibeler, opener en meer bereid om je bestaande patronen en gewoontes om te gooien. In het algemeen hecht je als je jonger bent ook minder aan je eigen, persoonlijke comfort.
Meer levenservaring
Ouderschap op oudere leeftijd betekent óók dat je als moeder of vader meer levenservaring hebt, dat je bewustere keuzes maakt en steviger in je schoenen staat terwijl je als je jong bent vaak nog onvoorbereid en wat onbesuisder bent.
Dit is dan ook zeker een voordeel van kinderen krijgen op oudere leeftijd. Je hebt al heel wat de wereld gezien, bent rustiger geworden, minder gefocust op carrière maken en dromen najagen. Je hebt vast al iets bereikt en je hebt de meeste dingen die je altijd al wilde doen, al gedaan. Ook als het niet zo gelopen is als je had verwacht, dan toch is de druk van de ketel.
Je hebt je prioriteiten bijgesteld en kent het juiste gewicht toe aan liefde en genegenheid. je zet je kindje bewust in de wereld. Je hebt erover nagedacht, en denkt in alle eerlijkheid dat de komst van een baby jou en wellicht ook je partner gelukkig kan maken, en dat je het kindje liefde kunt geven en klaar bent om zijn of haar liefde te ontvangen.
Een groot leeftijdsverschil tussen ouders en kind helpt bovendien ook om niet te veel op gelijke voet met het kindje te komen staan en om de – aldus de experts – funeste rol van ‘beste vriend van de kinderen’ te vermijden.
Oudere ouders met jonge (enig) kinderen
Hoe ouder de ouders, hoe groter de kans dat het eerste kindje enig kindje blijft. De gezinnen worden kleiner, er komen meer enig kinderen, ouders worden ouder. Deze veranderingen hebben vanzelfsprekend een impact vanuit sociaal, economisch maar ook psychologisch opzicht. Voor de ouders, maar ook voor de kinderen. Zo heeft het krijgen van kinderen op oudere leeftijd zowel invloed op de verwachtingen die je van je kind hebt als op de omgeving waarin het opgroeit. Vaak is een kind van oudere ouders omgeven door enkel volwassenen die soms dan ook nog eens strijden om de aandacht van het kind.
De verwachtingen die je als ouders van je kind hebt, kunnen in de tijd waarin we leven bovendien vaak wat buiten proporties zijn. In een wereld waarin we geen zekerheden meer hebben, ontkom je volgens de experts niet gemakkelijk aan de neiging om je (enig) kind te ervaren als de enige zekerheid, soms zelfs zozeer dat er een bijna overdreven symbiotische relatie ontstaan waarin het kind niets geweigerd wordt en het geen enkele verantwoordelijkheid opgedragen krijgt.
Niet altijd heeft dit met leeftijd te maken en het is helemaal niet gezegd dat oudere ouders geen goede band met hun kinderen kunnen opbouwen. Integendeel. Steeds vaker zien we ‘oudere’ ouders, soms zelfs ouders die ver over de veertig, vijfenveertig zijn. Denk maar eens aan Bernie Ecclestone die op 89-jarige leeftijd nog vader is geworden. Volgens psychologen is het heel mogelijk om ook als de leeftijden zo ver uit elkaar liggen een gezonde ouder-kind relatie op te bouwen.
Fysieke bezwaren
Je kunt altijd, aldus de experts, vader of moeder zijn (niet te verwarren met ‘worden’). Daar ben je eigenlijk nooit te oud voor. Dat weten we van onze eigen ouders waar we ons ook als we zelf al jaren volwassen zijn nog steeds ‘kind’ van voelen. Aan de kwaliteit van de relatie zal het dan ook niet liggen, maar wat psychologen wel als nadeel aanvoeren, is dat de jaren voor de ouders fysiek al snel zwaarder kunnen gaan wegen.
Het kind kan zich op jonge leeftijd al in gezelschap van fysiek beperkte ouders bevinden, er misschien zelfs voor moeten zorgen, of zich voor hen verantwoordelijk voelen in een levensfase waarin het zich eigenlijk van zijn ouders zou moeten losmaken en zich er zelfs een beetje tegen zou moeten afzetten.
Je ziet het: er zijn voors en tegens. Wij trekken geen conclusies. Zie dit puur als stof om over na te denken :-)
TRENDYSTYLE
