Tijdens de Paris Fashion Week van eind september, begin oktober vond ik op een zonnige zondagavond tussen alle show door even de tijd om wat langs de Seine te wandelen. Al snel kwam ik bij de Notre-Dame op Île de la Cité (het eiland in de Seine). De kathedraal straalde in de avondzon en ik keek natuurlijk direct op naar de waterspuwers en ‘demonen’ die de hogere balkons sieren. Elke keer weer ben ik onder de indruk van deze ‘beesten’. Wat willen deze ‘chimères’ of ‘drôleries’ (zo grappig vind ik ze niet!) ons zeggen? Is het de bedoeling om ons met hun grimmige blik te herinneren aan de vergankelijkheid van ons bestaan? Of zijn het vrijmetselaarssymbolen zoals er wel beweerd wordt? De waterspuwers (Gargoyles – ze zorgen voor de afwatering) zijn met hun woeste koppen op zich al angstaanjagend genoeg, maar de gedrochten (Chimères) op de balkons jagen me echt de stuipen op het lijf. Zie je ze zitten? Er moet er ook eentje zijn die een ander beest met zijn klauwen en bek verslindt (ik zag ‘m op een ansichtkaart, zie de een na laatste foto), maar die heb ik niet gevonden of op deze foto’s herkend. En dat terwijl het onderste gedeelte van de kathedraal volkomen ‘normaal’ en juist heel vroom is/lijkt. Wat vinden jullie van dit contrast?
Reacties zijn gesloten.