Valentijnsdag, 14 februari, is de dag van de liefde. Maar zou het niet elke dag de dag van de liefde moeten zijn? En hoe liefdevol is Valentijnsdag eigenlijk? Wij vragen het ons af.
Hoe liefdevol is Valentijnsdag eigenlijk?
Allereerst is Valentijnsdag een commercieel feest, dus met die liefde valt het wel mee. Het is een, laten we het voorzichtig uitdrukken, opgelegde liefde. Spontaniteit is ver te zoeken. Heeft het niet veel meer waarde als hij op een doordeweekse dag, zonder dat er Valentijnsdag voor nodig is, een bos rode rozen voor je mee neemt (of jij voor hem)? Of als hij je spontaan en onverwacht een kus geeft?
Ten tweede is het zo’n dag waarop je je vaak eerder rot dan met liefde omringd voelt. We durven er iets om te verwedden dat maar weinig mensen een schitterende Valentijnsdag met roze wolken en rode rozen beleven.
Daar zijn verschillende redenen voor. Voor degenen die in een scheiding zitten of een relatie beëindigd hebben is het ronduit een nare dag, eentje om over te slaan. Voor degenen wier partner ‘er niet aan doet’, kan het contrast met anderen die wel gevierd en ‘lief gehad worden’ schrijnend zijn. Hetzelfde geldt voor singles. Wat moeten zij met deze dag en alle boodschappen die de commercie en media uitzenden? De social media versterken het ‘ongelukkige’ gevoel van al deze categorieën want de ‘gelukkigen’ die worden overladen met rode rozen en misschien zelfs diamanten zullen er wel voor zorgen dat ze het allemaal aan de grote klok hangen (lees: posten).
En dan is er nog een derde ding: hoe onzelfzuchtig en liefdevol is Valentijnsdag eigenlijk? Gaat het nu om de liefde of om de cadeaus? Is het een gelegenheid waarin we extra stil staan bij de liefde die we voelen voor onze partner – of voor de man of vrouw van onze dromen – of maakt de kans op cadeaus ons stiekem een beetje hebberig en inhalig? Bekijk de humoristische video hieronder maar eens en denk er het jouwe van.
Happy Valentine’s Day to everybody!
Door: Charlotte Mesman
