We waren dertien jaar getrouwd, hadden een zoontje van tien. De routine was in ons huwelijk geslopen, de spanning was weg. We voelden allebei dat er iets – zeg maar véél – miste. Zelfs van genegenheid was, op sporadische momenten na, geen sprake meer.
Het keerpunt kwam toen ik op yoga-les Annelies leerde kennen. Ze viel me direct op. Ze straalde energie en sensualiteit uit. Je kon wel zien dat ze lekker in haar vel zat. Als een magneet trok ze me aan. Ik was nieuwsgierig naar haar, naar haar ervaringen, naar haar leven. Wat een sterke vrouw, dacht ik. Die heeft het goed voor elkaar.
Ik denk dat ze wel merkte dat ik contact met haar zocht. Tijdens het gezamenlijk thee drinken na de yogales gaf ze me een samenzweerderige knipoog en zei ze zachtjes ‘Zullen we samen nog wat naleuten ergens in de stad?’ Helemaal opgewonden van haar verhalen kwam ik thuis. Ze had me verteld dat zij en haar man een open relatie hadden. Ze lieten elkaar de vrijheid met anderen te gaan.
Het is als een pikant sausje voor je relatie, zei ze. Ze vertelde me over haar escapades, hoe ze zich er vrouwelijk en begeerd door bleef voelen, en vooral ook over het positieve effect dat het op haar huwelijk had gehad. Sinds we elkaar vrijlaten, is het ook met mijn man zoveel beter. De vanzelfsprekendheid is eraf en we staan weer voor elkaar in vuur en vlam, vertelde ze.
Ik vertelde het hele verhaal aan mijn man en voor het eerst was het die avond in bed weer eens echt goed tussen ons. Dat kwam vooral ook doordat wij erover begonnen te fantaseren dat wij ook met anderen zouden gaan. In de weken erna keerden we steeds weer op het onderwerp terug. Uiteindelijk bekenden we elkaar dat we er allebei wel iets voor voelden om onze relatie open te gooien.
Hij was de eerste die de stap daadwerkelijk zette. Op een avond kwam hij later dan gewoonlijk en met een triomfantelijke grijns op zijn gezicht thuis. Ik wist meteen hoe laat het was. In bed was het die nacht nog beter dan ooit. Ik maakte er een spel van hem uit te horen. Beetje bij beetje liet hij details los. We gingen helemaal los.
In de tussentijd raakte ik dik bevriend met Annelies. We belden urenlang en zochten elkaar steeds vaker op. Nu ik een open relatie had, vond ik het ook weer leuk om te gaan stappen. Met Annelies natuurlijk. Soms kwam ik pas ver na middernacht thuis, iets wat ik sinds we Lars hadden gekregen niet meer had gedaan. Tijdens die avondjes in bars en discotheken zoende ik wel eens met een ander maar ik ging nooit ‘all the way’ en het was allemaal heel onschuldig.
Bij thuiskomst was hij meestal nog wakker. Na een paar keer begreep ik dat hij op me wachtte. En dan begon het. Het kruisverhoor. Hij wilde alles weten. Waar ik geweest was, met wie (met Annelies natuurlijk!), wat ik gedaan had. Meestal was dat niets, maar dat geloofde hij niet. Hij begon dingen te zien die er niet waren, haalde zich van alles in zijn hoofd. Op een gegeven moment begon hij mij ervan te verdenken dat ik verliefd was op Annelies, dat we een relatie hadden. Het maakte hem gek van jaloezie. Hij beschuldigde mij ervan dat ik me niet aan de regels had gehouden want we hadden afgesproken dat we geen relaties met anderen zouden aangaan.
Er was geen houden meer aan. Zijn jaloezie ging ons leven beheersen. Uiteindelijk moest ik zelfs rekening afleggen als ik boodschappen was gaan doen en net wat even later thuis kwam dan gewoonlijk. Ons leven werd een hel. Er was geen weg meer terug en uiteindelijk zijn we elkaar gegaan. Annelies heeft me daarbij enorm gesteund. Samen probeerden we tegen het licht te houden waar het bij mij en mijn man fout was gegaan. Uiteindelijk concludeerden we dat fundament in mijn relatie al jaren ontbrak.
Een open relatie is voor Annelies en haar man nooit een probleem geweest omdat zij heel zeker zijn van elkaar.
Een open relatie is voor Annelies en haar man nooit een probleem geweest omdat zij heel zeker zijn van elkaar. Wat zij hebben, daar kan niemand tussenkomen. Ze weten dat ze altijd, wat er ook gebeurt, op elkaar kunnen terugvallen. Hun basis is zo sterk dat niets of niemand daaraan kan komen. De rest, alles daaromheen, is maar bijzaak en daarom niet belangrijk. Annelies en haar man vertellen elkaar dan ook nooit over hun escapades.
In mijn huwelijk miste die basis compleet. De beslissing om onze relatie te openen, was een noodsprong geweest en had ons op een zijspoor gezet. Uiteindelijk bleek het de spreekwoordelijke druppel die de emmer deed overlopen…
Ingezonden verhaal