Gebeurt het jou wel eens dat je tijdens het lachen of het tillen van iets zwaars opeens wat urine verliest? Je bent de enige niet. Veel vrouwen krijgen vroeg of laat met urine-incontinentie te maken. De mate daarvan kan uiteenlopen. Soms gaat het alleen om een paar druppels, soms kun je je plas gewoon niet meer ophouden. Het is vervelend, maar gelukkig is er wel iets aan te doen. Sterker nog, het is heel jammer als je er niets aan doet. Met wat simpele oefeningen kan urine-incontinentie in veel gevallen voorkomen of beperkt worden.
Urine-incontinentie
Voordat we op de remedies ingaan, eerst wat cijfers. Gedeelde smart is halve smart! Uit onderzoek komt naar voren dat urine-incontinentie voorkomt bij vrouwen van alle leeftijden. Bij jonge vrouwen heeft ongeveer 25% last van een vorm van urine-incontinentie, met name inspanningsincontinentie, die kan optreden tijdens lichamelijke activiteiten zoals sporten of lachen. Naarmate vrouwen in de menopauze komen, neemt het percentage toe. Tussen de 30% en 50% van de vrouwen in de menopauze zou er last van hebben. Deze trend zet zich voort op oudere leeftijd. Bijna 50% van de vrouwen boven de 70 jaar te maken krijgt met een vorm van incontinentie.
Taboe
Ondanks deze best indrukwekkende statistieken blijft urine-incontinentie een taboe. Veel vrouwen schamen zich om hun symptomen te bespreken met de huisarts of andere zorgverleners. Niet alleen vinden we het vervelend om over dit onderwerp te spreken, vaak genoeg wordt ook – ten onrechte – aangenomen dat urine-incontinentie een onvermijdelijk onderdeel van het ouder worden is of gewoon een klein ongemak, in plaats van een gezondheidsprobleem waar bovendien oplossingen voor zijn.
Soorten incontinentie
Voordat we ingaan op de remedies, eerst wat meer over de vormen van urine-incontinentie zelf. Er zijn verschillende typen. De belangrijkste vormen zijn:
- Stress-incontinentie: dit type treedt op wanneer urine lekt door plotselinge druk op de blaas als gevolg van activiteiten zoals hoesten, niezen, lachen of sporten. Dit type urineverlies is vaak het gevolg van verzwakte bekkenbodemspieren en komt vooral voor bij vrouwen die een bevalling hebben meegemaakt of hormonale veranderingen in de menopauze.
- Aandrang- of urge-incontinentie: bij deze aandoening, die ook bekend staat als overactieve blaas, is er sprake van een plotselinge en intense aandrang om te plassen, wat vaak leidt tot ongewild urineverlies voordat je naar het toilet gaat. Dit kan door verschillende factoren worden veroorzaakt, waaronder blaasontstekingen of neurologische aandoeningen (zoals reflexincontinentie waarbij je geen controle meer hebt over je blaas).
- Gemengde incontinentie: veel vrouwen hebben last van een combinatie van stress-incontinentie en aandrang-incontinentie, wat de diagnose en behandeling bemoeilijkt.
- Urineverlies tijdens of na zwangerschap: het lichaam maakt tijdens de zwangerschap zoveel veranderingen door dat ongewild urineverlies kan optreden.
Bekkenbodemspieren trainen
Om urine-incontinentie effectief aan te pakken, kunnen verschillende strategieën worden toegepast. Een van de meest aanbevolen benaderingen is het uitvoeren van de zogenaamde Kegel-oefeningen, die de bekkenbodemspieren versterken die verantwoordelijk zijn voor de controle over de blaas. Deze oefeningen zijn vernoemd naar Dr. Arnold Kegel, die ze in de jaren 1940 introduceerde. Ze bestaan uit het samentrekken en ontspannen van de bekkenspieren om ze sterker te maken en de blaas te ondersteunen. Door regelmatig Kegel-oefeningen te doen, kan je de samenspanning van je bekkenbodemspieren aanzienlijk verbeteren en urineverlies verminderen. Helaas worden deze oefeningen over het hoofd gezien in fitnessroutines. In sommige yogaklassen wordt er tegenwoordig – en dat is een welkome trend – wel aandacht aan besteed.
Het is hoe dan ook een goed idee om dagelijks bekkenbodemspieroefeningen te doen. Zoals gezegd zijn deze oefeningen heel eenvoudig. We geven je een simpele instructie mee:
- Identificeer de juiste spieren door het plassen halverwege te stoppen.
- Zodra je dit hebt vastgesteld, trek je deze spieren ongeveer 5 seconden samen.
- Ontspan gedurende 5 seconden.
- Herhaal deze cyclus 10-15 keer per sessie, streef naar drie sessies per dag.
Naast Kegel-oefeningen kan de huisarts of specialist je ook adviezen geven over ademhaling, houding en beweging en toiletgedrag die de incontinentie kunnen verbeteren.
Andere behandelingen
Als Kegel-oefeningen geen bevredigende resultaten opleveren, zijn er andere niet-invasieve behandelingsopties beschikbaar.
Dit kunnen een soort – noem het – ‘pessariums’ zijn, die in de vagina worden ingebracht om de blaas te ondersteunen. Ook kun je baat hebben bij volumiserende stoffen die worden geïnjecteerd om de plasbuis te vernauwen. In geval van aandrangincontinentie wordt er ook wel met botox gewerkt om de aandrang te verminderen. Er bestaan ook andere meer geavanceerde therapieën die verlichting kunnen bieden als je worstelt met urine-incontinentie en dit je leven begint te beheersen. Het is dus niet zomaar wat je moet accepteren. Zoals je ziet, is er heel veel aan te doen.
